رفتم که نبینی پریشان شدنم را / 

غمناک ترین لحظه ی ویران شدنم را / 

در خویش فرو رفتم و در خویش شکستم/

 تا تو نبینی غم تنها شدنم را/

سکوت از ندانستن نیست از بزرگواریست

به همین خاطر صدای خدا را هیچگاه نمیشنویم.

در زندگی انسان سه راه دارد:
راه اول از انديشه مي‌گذرد،اين والاترين راه است.
راه دوم از تقليد مي‌گذرد، اين آسان‌ترين راه است.
و راه سوم از تجربه مي‌گذرد، اين تلخ‌ترين راه است.
(کنفسيوس)

سلامتی رفیقی که پیشمون نیست ولی توی قلبمونه

به یادمون نیست ولی تو یادمونه

بی خیالمونه ولی همیشه تو خیالمونه

سیگار میکشم تا دود کنم خیال بودنش را …

ریه هایم بی تقصیرند ، فقط دارند تاوان ندانم کاری های دلم را پس میدهند

برای من
“مهر”
در نگاه توست
نه اولین ماه پاییز . . .

جا گذاشتی . . . !
رد خاطراتت را جا گذاشتی
مال ناراضی از گلوی ما پایین نمیرود
بیا برش دار . . .

عشق بازی کار فرهاد است و بس / دل به شیرین داد و دیگر هیچکس

مهر امروزی فریبی بیش نیست / مانده ام حیران که اصل عشق چیست ؟

رفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن / ابتدای یک پریشانی است حرفش را نزن
دوست داری بشکنی قلب پریشان مرا / دل شکستن کار آسانیست حرفش را نزن

کف بینی نکن ! دستی که به سویت دراز شده ، طالعش تویی !

از بعضی از آدمها تنها خاطره می ماند !
از بعضی های دیگر هم هیچ !
خاطره ساختن لیاقت می خواهد !

::
میگوینــد: بــاران کــه میزنــد ,
بــوی ” خــاک “بلنــد می شــود…
امــا ,اینجــا بــاران کــه میزنــد ;
بــوی ” خاطــره ” بلنــد میشــود …!
::

نمیتوانم در خیالم ، روزی را ببینم که تو نیستی
من در کوچه ها آواره و سرگردان باشم
و هر کسی مرا ببیند از من بپرسد در جستجوی کیستی؟

من اینجا بس دلم تنگ است
و هر سازی که می بینم بد آهنگ است…
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است…

هر که آید گوید:
گریه کن، تسکین است
گریه آرام دل غمگین است

چند سالی است که من می گریم
در پی تسکینم

ولی ای کاش کسی می دانست
چند دریا
بین ما فاصله است
من و آرام دل غمگینم

منم آن شعله آتش که از هر شمع برخیزم

تمام هستی خود را فقط به پای تو ریزم

درون قلب من فرمانروایی کن

که از موی تو برخیزد همه عطر دل انگیزم...

دل به دلداران سپردن کارهر دلدار نیست

من به تو جان می سپارم دل که قابل دار نیست!